انگلستانجاذبه‌ های گردشگریفرهنگ و هنر

راهنمای بازدید از گالری ملی لندن + آدرس و هزنیه

گالری ملی لندن (The National Gallery) یکی از برجسته‌ترین موزه‌های هنری جهان است که در قلب لندن، در میدان ترافالگار (Trafalgar Square) واقع شده است. این گالری که در سال ۱۸۲۴ تأسیس شد، مجموعه‌ای بی‌نظیر از بیش از ۲۳۰۰ نقاشی از اواسط قرن سیزدهم تا اوایل قرن بیستم را در خود جای داده است. آثار این گالری شامل شاهکارهایی از هنرمندان برجسته‌ای چون لئوناردو دا وینچی، ونسان ون گوگ، رامبرانت، مایکل آنجلو، کلود مونه و ویلیام ترنر است. ورود به مجموعه اصلی گالری رایگان است، اما برخی نمایشگاه‌های موقت ممکن است نیازمند خرید بلیط باشند. گالری ملی نه تنها یک مقصد فرهنگی برای دوستداران هنر، بلکه یک جاذبه ضروری برای گردشگرانی است که به لندن سفر می‌کنند. با یوروگردی همراه باشید.

تاریخچه

گالری ملی لندن در ۱۰ می ۱۸۲۴ با خرید ۳۸ نقاشی از مجموعه خصوصی جان جولیوس آنگرشتاین، بانکدار و مجموعه‌دار آثار هنری، توسط دولت بریتانیا تأسیس شد. این مجموعه ابتدا در خانه آنگرشتاین در خیابان پال مال (Pall Mall) به نمایش گذاشته شد. با افزایش تعداد آثار و نیاز به فضای بزرگ‌تر، در سال ۱۸۳۸ گالری به ساختمان کنونی خود در میدان ترافالگار منتقل شد که توسط ویلیام ویلکینز طراحی شده بود. این ساختمان به دلیل موقعیت مرکزی و معماری نئوکلاسیک خود به سرعت به یکی از نمادهای فرهنگی لندن تبدیل شد.

در طول قرن نوزدهم و بیستم، مجموعه گالری از طریق خرید، اهدا و کمک‌های مالی گسترش یافت. در زمان جنگ جهانی دوم، برای محافظت از آثار در برابر بمباران‌های لندن، نقاشی‌ها به غارهای منود (Manod) در ولز منتقل شدند. پس از جنگ، گالری فعالیت خود را از سر گرفت و با بازسازی‌ها و افزودن بخش‌های جدید، مانند سالن سانزبری (Sainsbury Wing) در سال ۱۹۹۱، ظرفیت نمایش آثار خود را افزایش داد. امروزه، گالری ملی به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز هنری جهان شناخته می‌شود و سالانه بیش از ۶ میلیون بازدیدکننده را جذب می‌کند.

معماری

ساختمان گالری ملی با نمای نئوکلاسیک و ستون‌های کورینتی، یکی از نمادهای معماری لندن است. نمای اصلی رو به میدان ترافالگار، با گنبد مرکزی و طراحی متقارن، شکوه خاصی به این بنا بخشیده است. سالن سانزبری، که در سال ۱۹۹۱ توسط معماران پست‌مدرن رابرت ونچوری و دنیس اسکات براون طراحی شد، به نمایش آثار اولیه رنسانس اختصاص دارد و ترکیبی از معماری مدرن و کلاسیک را به نمایش می‌گذارد. این سالن با طراحی جنجالی خود در زمان افتتاح، بحث‌های زیادی را در میان منتقدان معماری برانگیخت، اما如今 به بخشی جدایی‌ناپذیر از گالری تبدیل شده است.

فضاهای داخلی گالری با سالن‌های وسیع و نورپردازی دقیق طراحی شده‌اند تا آثار هنری به بهترین شکل به نمایش درآیند. بازسازی‌های اخیر، مانند به‌روزرسانی سیستم‌های تهویه و نورپردازی، تجربه بازدید را بهبود بخشیده است.

مجموعه آثار

مجموعه گالری ملی به صورت chronological (بر اساس ترتیب زمانی) سازمان‌دهی شده و آثار را از دوره‌های مختلف تاریخی به نمایش می‌گذارد:

۱. قرون وسطی و رنسانس اولیه (۱۲۵۰-۱۵۰۰)

این بخش شامل آثار مذهبی و پرتره‌هایی از هنرمندانی مانند پائولو اوچلو، مازیاکو و جان ون آیک است. یکی از برجسته‌ترین آثار این دوره، «مریم باکره و کودک با فرشتگان» اثر فیلیپو لیپی است که به دلیل ظرافت و استفاده از رنگ‌های زنده شهرت دارد. همچنین، نقاشی «پرتره آرنولفینی» اثر جان ون آیک، با جزئیات خیره‌کننده و نمادگرایی عمیق، از دیگر آثار شاخص این بخش است.

۲. رنسانس والا (۱۵۰۰-۱۶۰۰)

این دوره شامل شاهکارهایی از لئوناردو دا وینچی (مانند «مریم باکره صخره‌ها»)، رافائل و مایکل آنجلو است. «مریم باکره صخره‌ها»ی دا وینچی نمونه‌ای از تکنیک سفوماتو و ترکیب‌بندی متعادل است که هنر رنسانس را به اوج خود رساند. آثار تیزیانو، مانند «باکوس و آریادنه»، نیز در این بخش به نمایش درآمده‌اند.

۳. باروک و رنسانس پسین (۱۶۰۰-۱۷۰۰)

این بخش شامل آثار دراماتیک و پرشور از هنرمندانی چون کاراواجو، پیتر پل روبنس و رامبرانت است. نقاشی «شام در عمواس» اثر کاراواجو با استفاده از تکنیک کیاروسکورو (نور و سایه) و «پرتره خودنگاره در سن ۶۳ سالگی» از رامبرانت، که عمق احساسی و مهارت فنی او را نشان می‌دهد، از جمله آثار برجسته هستند.

۴. قرن هجدهم و نوزدهم

این بخش شامل آثار رمانتیک، امپرسیونیست و پست‌امپرسیونیست است. نقاشی‌هایی مانند «گل‌های آفتابگردان» اثر ونسان ون گوگ، «نیلوفرهای آبی» اثر کلود مونه و «بار در فولی برژه» اثر ادوار مانه در این بخش قرار دارند. همچنین، آثار هنرمندان بریتانیایی چون ویلیام ترنر («باران، بخار و سرعت») و جان کانستبل («عربای یونجه») مناظر طبیعی و مناظر روستایی بریتانیا را به زیبایی به تصویر می‌کشند.

۵. نمایشگاه‌های موقت

گالری ملی به طور منظم نمایشگاه‌های موقتی برگزار می‌کند که بر آثار خاص، هنرمندان یا جنبش‌های هنری متمرکز هستند. برای مثال، در سال ۲۰۲۵، نمایشگاه‌هایی درباره هنرمندان امپرسیونیست یا بازنگری آثار کمتر شناخته‌شده رنسانس برنامه‌ریزی شده است. برای اطلاعات به‌روز، بازدید از وب‌سایت رسمی گالری توصیه می‌شود.

فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی

گالری ملی برنامه‌های آموزشی متنوعی برای بازدیدکنندگان در سنین مختلف ارائه می‌دهد:

  • تورهای راهنما: تورهای رایگان روزانه به زبان انگلیسی و تورهای پولی با موضوعات خاص (مانند رنسانس یا امپرسیونیسم) در دسترس هستند.
  • کارگاه‌های هنری: کارگاه‌هایی برای کودکان و بزرگسالان، از جمله کلاس‌های نقاشی و طراحی.
  • سخنرانی‌ها و سمینارها: جلسات ماهانه با حضور کارشناسان هنر برای علاقه‌مندان و پژوهشگران.
  • برنامه‌های دیجیتال: اپلیکیشن رسمی گالری (رایگان در iOS و Android) شامل راهنمای صوتی به چندین زبان و اطلاعات دقیق درباره آثار است.
  • منابع تحقیقاتی: کتابخانه و آرشیو گالری برای پژوهشگران باز است و شامل اسناد تاریخی و کاتالوگ‌های آثار می‌شود.

اطلاعات بازدید برای گردشگران

نحوه دسترسی

  • آدرس: Trafalgar Square, London WC2N 5DN
  • حمل‌ونقل عمومی: نزدیک‌ترین ایستگاه‌های مترو Charing Cross (خطوط Northern و Bakerloo) و Leicester Square (خطوط Northern و Piccadilly) هستند. اتوبوس‌های خطوط ۱۱، ۲۴، ۸۸ و ۱۷۶ در نزدیکی میدان ترافالگار توقف دارند.
  • پیاده‌روی: گالری در قلب لندن قرار دارد و از ایستگاه‌های مترو ۵-۷ دقیقه پیاده‌روی فاصله دارد.

ساعات کاری و بلیط

  • ساعات کاری: هر روز از ۱۰ صبح تا ۶ عصر (جمعه‌ها تا ۹ شب). گالری در ۲۴-۲۶ دسامبر و ۱ ژانویه تعطیل است.
  • هزینه ورود: ورود به مجموعه اصلی رایگان است. نمایشگاه‌های موقت ممکن است هزینه‌ای بین ۱۰-۲۵ پوند داشته باشند (رزرو آنلاین از www.nationalgallery.org.uk توصیه می‌شود).
  • تخفیف‌ها: تخفیف برای دانشجویان، سالمندان و گروه‌ها در نمایشگاه‌های موقت اعمال می‌شود.

مدت زمان بازدید

  • بازدید کوتاه (۱-۲ ساعت): تمرکز بر آثار برجسته مانند «گل‌های آفتابگردان» ون گوگ یا «مریم باکره صخره‌ها»ی دا وینچی.
  • بازدید کامل (۳-۵ ساعت): مناسب برای کاوش در تمام دوره‌ها و نمایشگاه‌های موقت.

نکات برای تجربه بهتر

  • بهترین زمان بازدید: صبح زود (۱۰-۱۱ صبح) یا بعدازظهر دیر (پس از ۴ عصر) برای اجتناب از شلوغی.
  • عکاسی: عکاسی بدون فلش در سالن‌های اصلی مجاز است، اما در نمایشگاه‌های موقت ممکن است ممنوع باشد.
  • نقشه گالری: نقشه‌های رایگان در ورودی اصلی و اپلیکیشن گالری در دسترس هستند.

امکانات رفاهی

  • کافه و رستوران:
    • National Café: صبحانه، ناهار و میان‌وعده با قیمت‌های متوسط (ساندویچ از ۸ پوند، قهوه از ۳ پوند). گزینه‌های گیاهی و بدون گلوتن موجود است.
    • Ochre Restaurant: غذاهای اروپایی با منوی فصلی (رزرو توصیه می‌شود، میانگین قیمت وعده غذایی ۲۰-۳۰ پوند).
  • فروشگاه هدیه: پوسترها، کتاب‌های هنری، کارت‌پستال‌ها و سوغاتی‌های الهام‌گرفته از آثار گالری. خرید آنلاین از وب‌سایت گالری نیز امکان‌پذیر است.
  • امکانات برای خانواده‌ها: کارگاه‌های رایگان برای کودکان (تعطیلات آخر هفته)، فضای بازی و اتاق تعویض نوزاد. کالسکه در دسترس است.
  • دسترسی برای معلولان: آسانسور، ویلچر رایگان، بروشورهای بریل و تورهای ویژه برای افراد کم‌بینا یا ناشنوا.

جاذبه‌های اطراف

گالری ملی در منطقه‌ای پر از جاذبه‌های گردشگری قرار دارد:

  • گالری ملی پرتره (National Portrait Gallery): ۲ دقیقه پیاده‌روی، با مجموعه‌ای از پرتره‌های تاریخی.
  • میدان ترافالگار: درست در مقابل گالری، با ستون نلسون و فواره‌ها.
  • کاونت گاردن: ۱۰ دقیقه پیاده‌روی، با فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و اجراهای خیابانی.
  • کلیسای سنت مارتین این د فیلدز: ۵ دقیقه پیاده‌روی، با کنسرت‌های رایگان موسیقی کلاسیک.

نکات فرهنگی و عملی برای گردشگران بین‌المللی

  • زبان: تابلوها و بروشورها به زبان انگلیسی هستند، اما راهنمای صوتی به زبان‌های فرانسه، اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی و غیره در دسترس است.
  • آداب بازدید: رعایت سکوت در سالن‌ها، عدم لمس آثار و رعایت فاصله با نقاشی‌ها.
  • شبکه‌های اجتماعی: از حساب‌های رسمی گالری در X (@NationalGallery) و اینستاگرام برای به‌روزرسانی‌ها استفاده کنید. هشتگ #NationalGallery برای اشتراک‌گذاری تجربیات توصیه می‌شود.

مسیر پیشنهادی برای بازدید کوتاه

برای گردشگرانی با زمان محدود، این آثار برجسته توصیه می‌شوند:

  1. ونسان ون گوگ – گل‌های آفتابگردان (۱۸۸۸): سالن ۴۳، نمونه‌ای از پست‌امپرسیونیسم.
  2. لئوناردو دا وینچی – مریم باکره صخره‌ها (۱۴۹۵-۱۵۰۸): سالن سانزبری، شاهکار رنسانس.
  3. رامبرانت – پرتره خودنگاره در سن ۶۳ سالگی (۱۶۶۹): سالن ۲۲، اثری احساسی از دوره باروک.
  4. ویلیام ترنر – باران، بخار و سرعت (۱۸۴۴): سالن ۳۴، منظره‌ای رمانتیک.
  5. کلود مونه – نیلوفرهای آبی (۱۸۹۹): سالن ۴۱، اثری امپرسیونیستی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا